Malinowski, Antoni (1897 – 1977)

Z informacji, otrzymanych od Pana Stanisława Jachimowicza ze Stabieńszczyzny dowiedzieliśmy się, że urodzony w Okółku w 1897 r. Antoni Malinowski należał do POW, walczył w Powstaniu Sejneńskim oraz w latach 1919 – 1920 w wojnie polsko bolszewickiej.  Panu Jachimowiczowi udało się nawiązać kontakt z Panem Dariuszem Malinowskim, wnukiem Antoniego Malinowskiego, który potwierdził udział swojego dziadka w walce o wolność i niepodległość Polski oraz wskazał cmentarz parafialny w Augustowie jako miejsce jego wiecznego spoczynku. Antoni Malinowski zmarł w 1977 r. i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Augustowie  w mogile, w której spoczywa także jego żona, poślubiona w 1922 r.  Mała na imię Aniela, a nazwisko panieńskie Wojtanis (sektor 15, nr grobu 4177). 

Potwierdzeniem udziału Antoniego Malinowskiego  w walce o wolność i niepodległość Polski jest kopia wniosku do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległość o nadanie odznaczenia (sygnatura 35-10487). Nie znamy jednak losów tego wniosku, nie znajdujemy bowiem tego nazwiska na liście odznaczonych.

Uprzejmie prosimy rodzinę i krewnych Antoniego Malinowskiego o pomoc w udokumentowaniu zasług, które stanowiłyby podstawę do wystąpienia z wnioskiem do IPN w sprawie rejestracji mogiły jako Grobu Weterana.

Opracowała Irena Kasperowicz-Ruka na podstawie informacji, otrzymanych od Pana Stanisława Jachimowicza i Pana Dariusza Malinowskiego oraz na podstawie wskazanych materiałów1.

1Centralna Archiwum Wojskowe https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/?strona=39&szufladka=MALE-MALI oraz http://mogily.pl/augustow/malinowskiantoni_724282.

5.08.2025 r.

Malinowski Antoni, ur. 2 II 1897 roku w Okółku, syn Stanisława i Ludwiki z Gryguciów. W 1917 roku został wzięty przez Niemców na przymusowe roboty, z których po dwóch dniach zbiegł. W czerwcu 1918 roku złożył przysięgę i został członkiem komendy lokalnej POW „Posejnele” Nr 4. Jak napisał jej komendant Piotr Szyryński „wywiązywał się doskonale ze wszystkich swych poruczeń i uchodził za jednego z lepszych P.O.W.-ków”. 6 stycznia 1919 roku wstąpił jako ochotnik do 1 Suwalskiego Pułku Strzelców (później 41 Suwalski Pułk Piechoty). W czasie walk pod Lidą w kwietniu 1919 roku został ranny w rękę, a w 1920 rok w czasie walk nad Narwią kontuzjowany w bok. W akcie ślubu z 1922 roku został wymieniony jako funkcjonariusz Policji Państwowej zamieszkały w Posejnelach. W latach 30 mieszkał w Augustowie. 18 X 1922 roku ożenił się w Berżnikach z Anielą z Wojtanisów (ur. ok. 1901 roku w Posejnelach), córką Stanisława i Cecylii z Łejmelów. Zmarł 24 V 1977 roku. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Augustowie (sektor 15, numer grobu 4177). Był wyróżniony odznaką Dywizji Litewsko-Białoruskiej.

Opracował Krzysztof Skłodowski.

Dodaj do zakładek Link.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *