Krzesicki, Stefan (1892 – ?)

Stefan Krzesicki „Krukowiecki”, ur. 16 X 1892 roku w Krzywólce w gminie Kuków, syn Jana i Aleksandry z Ołowiów. Ukończył dwie klasy szkoły elementarnej w Brodzie Starym oraz trzymiesięczny kurs rolniczy w Suwałkach. Do listopada 1913 roku pomagał w prowadzeniu gospodarstwa rodziców, a następnie został powołany do służby wojskowej w 18 Pułku Strzeleckim w Suwałkach. Na skutek starań ojca został zwolniony po czterech miesiącach jako jedyny żywiciel rodziny i wrócił do domu. Był członkiem kółka rolniczego. Jak pisał w życiorysie pracując w nich na stanowiskach kierowniczych „uświadamiał członków i budził ducha polskości”. 31 maja 1917 roku wstąpił do POW i w domu Franciszka Siemiona w Raczkach złożył przysięgę na ręce Jana Wielgata ps. „Lot”. „Na skutek gorliwej pracy”, „po zorganizowaniu […] przeszło 80 członków” został wyznaczony komendantem komendy lokalnej Krzywólka obejmującej część gminy Kuków i Jeleniewo. Jak pisał w skład komendy wchodziło 24 wsie, które zorganizował w pięć sekcji, w: Krzywólce, Brodzie Starym, Białej Wodzie, Żywej Wodzie i Prudziszkach. „Organizował zbiórki wyszkoleniowe i „ćwiczenia polowe” sekcji. Podczas koncentracji oddziałów POW na cmentarzu w Suwałkach w nocy z 10 na 11 listopada 1918 roku przyprowadził „oddział w sile 45 ludzi”, wraz z którym zajął placówkę na cmentarzu żydowskim. „W roku 1918 z początku grudnia” przeprowadził „oddział z majątku Szwajcaria do wsi Bakaniuk, celem rozbrojenia placówki niemieckiej i zabrania karabinu maszynowego oraz zerwania mostu kolejowego” (do akcji wysadzenia mostu wówczas jednak nie doszło). Podczas zajść 24 grudnia 1918 rok w Suwałkach „gdy Niemcy wszczęli strzelanie przed kościołem parafialnym w Suwałkach do ludzi cywilnych”, a w czasie pasterki „otoczyli kościół św. Aleksandra i wtargnąwszy do środka, wywołali popłoch wśród wiernych” raniąc kilka osób, w większości kobiety i dzieci, wraz z innymi peowiakami rozbroił żołnierza niemieckiego zabierając mu rewolwer. Skupował broń, a nawet rozbrajał „pojedynczych żołnierzy niemieckich”. We własnym domu urządził „magazyn broni i amunicji, przechowując przeszło 120 karabinów, jeden karabin maszynowy, granaty ręczne i amunicję”. „Znając dokładnie Suwalszczyznę ułatwiałem młodzieży przejście kordonu okupacji w celu zaciągnięcia się do formującego się z ochotników 41 p.p. w Zambrowie”. Wziął udział w akcji wysadzenia torów kolejowych w Bakaniuku w nocy z 4 na 5 czerwca 1919 roku. Podczas przygotowań do powstania sejneńskiego przyprowadził na miejsce koncentracji „oddział oraz kilka wozów amunicji”, a później jako dowódca plutonu 1 kompanii wziął „udział w walkach 23, 25 i 27 sierpnia”. Po demobilizacji oddziałów powstańczych wstąpił jako ochotnik do 41 Suwalskiego Pułku Piechoty, wraz z którym wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zwolnieniu do rezerwy na skutek prośby 70-letniego ojca, który był kaleką, powrócił do pracy w rodzinnym gospodarstwie. Był członkiem Rady Gminy Kuków oraz komendantem placówki POW i prezesem hufca Związku Strzeleckiego w Krzywólce. Był odznaczony Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921. W 1931 roku został odznaczony Medalem Niepodległości zamienionym w 1938 roku na Krzyż Niepodległości. (ks)1

Opracował Krzysztof Skłodowski.

1 GRH Garnizon Suwałki,  W przededniu Święta Niepodległości… – GRH Garnizon Suwałki | Facebook  [dostęp: 4.01.2022 r.]

Dodaj do zakładek Link.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *