Wincenty Jurkiewicz urodził się w 1898 r. w Berżnikach. Był synem Wincentego i Teofili, z domu Staśkiel, pochodzącej ze wsi Bosse. Skończył szkołę powszechną, a do wojska został powołany, nie był ochotnikiem. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Bezpośrednim dowodem na to jest pamiątka rodzinna w postaci zdjęcia w wojskowym mundurze z tych czasów. Syn Stanisław pamięta, że ojciec służył w wojsku polskim przez cztery lata. Był konnym zwiadowcą, przeszedł szlak bojowy wiodący od Wyprawy Kijowskiej przez Bitwę Warszawską, Bitwę Niemeńską aż po Mińsk. Po zakończeniu wojny służył w wojsku jako telegrafista. Jego bezpośrednim zwierzchnikiem był Marszałek Józef Piłsudski. Po powrocie do Berżnik został krawcem i rolnikiem. Ożenił się (około 1934 r.) z Marianną Draugialis ze wsi Zaleskie. W czasie niemieckiej okupacji został wraz z rodziną wysiedlony z Berżnik do Żegar, po wojnie mieszkał w Burbiszkach i ostatecznie w Radziuszkach, gdzie zmarł 21 września 1970 r. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Sejnach. W jego domu w Radziuszkach mieszka obecnie syn Jan, a w pobliżu syn Czesław.
Opracował Irena Kasperowicz-Ruka na podstawie relacji syna Stanisława Jurkiewicza i synowej Zofii Jurkiewicz oraz na podstawie napisów na cmentarnym nagrobku, odczytanych przez Sławomira Rutkowskiego.
Przekazana przez Zofię Jurkiewicz kopia zdjęcia Wincentego Jurkiewicza: