Anna Grodzicka urodziła się 3 lipca 1891 r., była córką Tomasza i Tekli Motulewicz, a siostrą Stanisława Raułuszkiewicza. W POW działała pod pseudonimem ,,Gałązka”. Z danych CAW dowiadujemy się1, że w 1932 r. została odznaczona Medalem Niepodległości („Monitor Polski” nr 246/1932). Odznaczenie Medalem Niepodległości potwierdza, że musiała być Powstańcem Sejneńskim i/lub wspierać na zapleczu działania wojenne w 1920 r. Posiadała także legitymację poświadczającą odznaczenie o numerze 9863-15/3110, którą 29 sierpnia 1934 r. wysłano na podany we wniosku adres: Sejny, ulica Gumienna 1. Anna Grodzicka, z domu Raułuszkiewicz, zmarła w 1979 roku i została pochowana w grobie rodzinnym na Starym Cmentarzu w Sejnach.
Opracowała Irena Kasperowicz-Ruka na podstawie podanych źródeł oraz napisów na cmentarnym nagrobku.
1 Centralne Archiwum Wojskowe: https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/?strona=3&szufladka=KARA-KARN oraz LISTA ODZNACZONYCH KRZYŻEM I MEDALEM
Raułuszkiewiczówna Anna „Gałązka” po mężu Grodzicka, ur. 3 VII 1891 roku w osadzie Kielmin w gminie Giby, córka Tomasza i Tekli z domu Motulewicz. Jej brat Witold był członkiem POW. Ukończyła szkołę elementarną w Sejnach. Po wybuchu I wojny światowej wraz z rodziną została ewakuowana do Orła w głębi Rosji. W lipcu 1918 roku wróciła do kraju i wraz z rodziną zamieszkała w Sejnach. Była członkinią POW od 20 VI 1919 roku (?). Należała do sekcji „informacyjno-wywiadowczej na terenie […] powiatu sejneńskiego”, którą kierowała Dominika Myszczyńska. Pełniła funkcję „kurierki i wywiadowczyni Kom. Ob. 3”. Jej przełożonymi byli pchor. Józef Sibera „Hełkowski” i por. „Żubr”. Przewoziła do Simna i Łoździej „odezwy do Polaków […] i inne papiery”. Jeździła do Rudawki koło Sopoćkiń i Kalet i Mikaszówki. Przechodziła „przez posterunki litewsko-niemieckie na Kanale Augustowskim w Mikaszówce w celu dostarczenia informacji do Wojsk Polskich o stanie broni i amunicji” oraz przyniosła „potrzebne wiadomości dla dowódcy”. Około połowy sierpnia 1919 roku przeprowadziła „bocznemi drogami wraz z p. [Jerzym] Wojczulanisem, członkiem P.O.W. z Simna kilkunastu powstańców, którzy brali udział czynny w akcji pod Sejnami”. Wraz z bratem Witoldem z rozkazu komendanta Obwodu 3 Sejneńskiego pchor. Józefa Sibery przewoziła „broń (karabiny) z nad Kanału Augustowskiego dla członków” obwodu. Wacław Krynicki napisał, że „Za czasów okupacji prowadziła wywiad w Sejnach o zamierzonym przez Litwinów i Niemców ruchu, donosiła do Suwalskiego Koła P.O.W. Podczas bojów, z bronią brała czynny udział”. Od 8 IX 1919 do 1 V 1920 roku pracowała jako kasjerka w gospodzie żołnierskiej w Sejnach, a od 21 V 1920 do 21 VII 1920 roku w ekspozyturze Komisji Szacunkowej w Sejnach. Od 1 V 1921 do 1 I 1924 roku i likwidacji powiatu sejneńskiego pracowała w charakterze młodszego urzędnika w Urzędzie Skarbowym Podatków i Opłat Skarbowych w Sejnach. Później była na utrzymaniu brata, mieszkając z nim i rodzicami w Sejnach przy ulicy Gumiennej 1. Zajmowała się prowadzeniem gospodarstwo domowego i opiekowała sparaliżowanym ojcem. W 1932 roku została odznaczona Medalem Niepodległości.
Opracował Krzysztof Skłodowski.