Ziniewicz, Józef (1895 – 1985), zarejestrowany GRÓB WETERANA

(Por. Powstańcy Sejneńscy. Część I –  Wspomnienia i relacje. Część II –  Notki biograficzne. Praca zbiorowa pod red. Sławomira Rutkowskiego. Sejneńskie Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, Sejny 2020, wydanie II, s. 57.)

Syn Józefa Ziniewicza, wójta gm. Giby i delegata na konferencję pokojową w Paryżu w 1919 r. Urodził się 5 sierpnia 1895 r. w Pomorzance (gmina Giby, powiat suwalski). Trzeciego stycznia 1919 r. wstąpił jako ochotnik do 1. kompanii ckm 41 Pułku Piechoty. Dwudziestego ósmego marca 1920 r. został mianowany kapralem, a z kolei 12 listopada 1920 – plutonowym. Czternastego listopada 1920 dostał bezterminowy urlop. W ramach szkolenia Józef Ziniewicz […] ukończył 12-to tygodniowy kurs podoficerski w szkole podoficerskiej Karabinów Maszynowych 2 Lit. Biał. dyw. przy 41 Suwalskim p.p. z postępem dobrze[1]. W dokumentach nie mamy potwierdzenia, że brał udział w Powstaniu Sejneńskim. Wiemy jednak, że 28 sierpnia 1919 r. w walkach o Sejny wzięli udział żołnierze z II batalionu 41 Suwalskiego Pułku Piechoty. Pozostaje zagadką, którą w przyszłości rozwiążą zawodowi historycy, czy wśród nich był syn wójta gm. Gib. W wojnie polsko-bolszewickiej Józef Ziniewicz walczył pod Lidą, Wilnem, Mińskiem, Kijowem i w okolicach Warszawy, gdzie 14 sierpnia 1920 r. został ranny w bitwie pod Modlinem. Otrzymał w tym dniu dwie rany postrzałowe w lewe ramię i od 14 sierpnia do 29 września 1920 r. przebywał w szpitalu Amerykańskiego Czerwonego Krzyża w Grudziądzu. Córka przytacza opowieść ojca o tym, w jaki sposób oczyszczono jego rany. Wkładane były do nich sączki, które po pewnym czasie, zaropiałe, wyjmowano bez znieczulenia, co powodowało okropny ból. W późniejszym okresie Józef Ziniewicz posiadał legitymację członkowską Zarządu Głównego Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie, w której ostatnia pieczątka widnieje na dacie, czerwiec 1926. Za wojskową służbę Polsce otrzymał następujące odznaczenia: Krzyż Walecznych (nr 27244), krzyż pamiątkowy za Wilno (nr 900); legitymacja upoważniająca do jego noszenia została wystawiona 19 marca 1920 r., Odznakę Dywizji Litewsko-Białoruskiej (nr 11670), Odznakę Przyczółek Kijów (nr 952) oraz medal pamiątkowy za wojnę w 1918 – 1921 r[2]. Wszystkie odznaczenia przekazał jako dary wotywne do Bazyliki Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Sejnach. Córka przypomina opowieści ojca o trudach służby w Wojsku Polskim w tamtym przełomowym okresie, które da się podsumować słowami: głód, chłód, bieda, patriotyzm i walka. Dla Ojczyzny on oraz jego towarzysze broni potrafili wiele wycierpieć. Służba Polsce w czasie wojny polsko-bolszewickiej wymagała wielkiego poświęcenia. Po II wojnie światowej Józef Ziniewicz mieszkał w Sejnach przy ul. Marii Konopnickiej (Koziarka), gdzie posiadał sad (przede wszystkim jabłoniowy, ale były też inne drzewa i krzewy owocowe), stanowiący jego główne źródło utrzymania (gospodarstwo w Pomorzance, dziś Posejanka, oddał synowi). Sejnianie mile wspominają Józefa Ziniewicza. Pamiętają przyjemny zapach jabłek, szczególnie zimową porą, ilekroć przychodzili na Koziarkę je kupować. Miejsce wiecznego spoczynku znalazł na Nowym Cmentarzu w Sejnach.

Opracował Sławomir Rutkowski na podstawie wspomnień i dokumentów udostępnionych przez Bożenę Benczyk (wnuczkę) oraz w oparciu o wspomnienia: Jadwigi Sobolewskiej (córka), Stefanii Fiedorowicz (Józef Ziniewicz był jej stryjem) i jej męża Ryszarda Fiedorwicza.


[1]Cytat z „Zaświadczenia” wystawionego na nazwisko Ziniewicz Józef. W prawym górnym rogu widnieje napis Suwałki, dnia 29. 3. 2020 r.

[2]Szczegóły służby Józefa Ziniewicza w Wojsku Polskim zostały podane w oparciu o dokumenty archiwalne, będące w posiadaniu Bożeny Beńczyk.

Dodaj do zakładek Link.

Jedna odpowiedź na „Ziniewicz, Józef (1895 – 1985), zarejestrowany GRÓB WETERANA

  1. MK komentarz:

    Na podstawie art.3 ust. 11 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski (Dz. U. z 2018 r., poz. 2529) Prezes Instytutu Pamięci Narodowej poinformował, że mogiła Józefa Ziniewicza, pochowanego na Nowym Cmentarzu Parafialnym w Sejnach, została wpisana do centralnej ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski. Tabliczka z napisem GRÓB WETERANA WALK O WOLNOŚC I NIEPODLEGŁOŚĆ POLSKI została wręczona rodzinie przez prof. dr hab. Piotra Kardelę, Dyrektora oddziału IPN w Białymstoku oraz przez dr Jarosława Schabieńskiego, Naczelnika Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN dnia 23 sierpnia 2021 r., w trakcie uroczystości osłaniania w Sejnach tablicy poświęconej pamięci Tadeusza Katelbacha.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *