(Por. Powstańcy Sejneńscy. Część I – Wspomnienia i relacje. Część II – Notki biograficzne. Praca zbiorowa pod red. Sławomira Rutkowskiego. Sejneńskie Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, Sejny 2020, wydanie II, s. 12.)
Wincenty Domosławski, syn Feliksa i Apolonii z Haberskich. Ukończył farmację na Uniwersytecie Warszawskim oraz studiował na Akademii Medyczno – Chirurgicznej w Petersburgu, gdzie uzyskał stopień doktora nauk weterynaryjnych i był aktywnym członkiem zwyczajnym Wszechrosyjskiego Towarzystwa Lekarzy Weterynarii oraz delegatem do tego Towarzystwa, reprezentującym Gubernię Suwalską. Pełnił funkcję urzędowego lekarza weterynarii w Guberni Suwalskiej. Prowadził aptekę, jedyną w tym czasie w Sejnach. Obok aktywnej pracy zawodowej na obszarze całej guberni działał także intensywnie na rzecz odrodzenia narodowego i ekonomicznego, w myśl wartości pozytywistycznych. Był inicjatorem wielu przedsięwzięć społeczno – gospodarczych w dawnym powiecie Sejneńskim. Ściśle współpracował z ks. Romualdem Jałbrzykowskim i innymi miejscowymi działaczami ruchu pracy organicznej na terenie dawnej Guberni Suwalskiej (Adolf Świda, ks. Stanisław Szczęsnowicz, Aleksander Putra i inni). Żona Wincentego, Małgorzata z Grabowskich, była współtwórczynią koła Polskiej Macierzy Szkolnej i teatru amatorskiego w Sejnach, który wystawiał sztuki polskich klasyków. Małżonkowie mieli pięcioro dzieci, które wychowywali w duchu polskiej tożsamości i służby dla społeczeństwa. Wincenty Domosławski powraca jesienią 1918 roku na Suwalszczyznę z ogarniętej wojną domową Rosji jako bieżeniec i aktywnie włącza się w zmagania ludności polskiej o przynależność do Macierzy południowej części dawnej Guberni Suwalskiej. Wspiera organizację samorządu terytorialnego i wybory do Sejmu Ustawodawczego. Jako przewodniczący Rady Obywatelskiej miasta Sejn i jako kurier samorządu terytorialnego Okręgu Suwalskiego jeździł do Warszawy, gdzie dwukrotnie spotykał się z gen. Stanisławem Hallerem, szukając rozwiązań dyplomatycznych i pokojowych. Walczył w ten sposób o przynależność do Macierzy Południowej Suwalszczyzny (obejmującej powiaty: Suwalski, Sejneński i Augustowski). Po wybuchu Powstania Sejneńskiego Wincenty Domosławski zorganizował w aptece powstańczy punkt sanitarny. Sanitariuszkami były siostry Januszkiewicz: młodsza Maria i starsza Helena – łączniczka Wacława Zawadzkiego, działaczka POW. W tragicznym, trzecim dniu Powstania, 25 sierpnia 1919 r., Wincenty Domosławski został zamordowany w czasie pełnienia służby medycznej we własnej aptece, a siostry Maria i Helena Januszkiewicz zostały ranne. Wincenty Domosławski został pochowany w grobie rodzinnym na Starym Cmentarzu w Sejnach.
Opracował Jarosław Domosławski, wnuk.