Rutowicz, Feliks (1896 – 1950)

Feliks Rutowicz urodził się 13 października 1896 r. w Stabieńszczyźnie. Jan Dzienisiewicz pamięta opowiadania jego córki Marii o udziale ojca w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r., pamięta pokazywane mu zdjęcia ojca w wojskowym mundurze z tych czasów. Wniosek Feliksa Rutowicza o odznaczenie Medalem Niepodległości został złożony, jednak nie został rozpatrzony z nieznanych nam powodów. Zmarł 22 października 1950 r. i został pochowany na Nowym Cmentarzu w Sejnach.

Prosimy rodzinę, krewnych i znajomych o uzupełnienie tego skromnego wspomnienia o Feliksie Rutowiczu.

Opracował Irena Kasperowicz-Ruka na podstawie relacji Jana Dzienisiewicza, podanych źródeł1 oraz napisów na cmentarnym nagrobku, odczytanych przez Sławomira Rutkowskiego.

1  Centralne Archiwum Wojskowe: https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/?strona=3&szufladka=KARA-KARN oraz LISTA ODZNACZONYCH KRZYŻEM I MEDALEM NIEPODLEGŁOŚCI https://niezwyciezeni1918-2018.pl/nie/form/74,Lista-odznaczonych-Krzyzem-Niepodleglosci.html

13.04.2023 r.

Pan Andrzej Szczudło dotarł do dostępnej internetowo metryki urodzenia Feliksa Rutowicza. Wynika z niej, iż był synem Antoniego oraz Józefy, z domu Łabanowskiej. Bardzo dziękujemy za to to ważne uzupełnienie. Dzięki niemu możemy zauważyć, iż na Nowym Cmentarzu w Sejnach w jednej mogile spoczywa Feliks Rutowicz oraz jego rodzice, Józefa i Antoni.

31.08.2023 r.

Dzięki uprzejmości i zgody Pana Stanisława Jachimowicza prezentujemy przekazaną nam kopię aktu urodzenia:

18.03.2014 r.

Dzięki uprzejmości oraz za zgodą Pana dr Krzysztofa Skłodowskiego umieszczamy niżej otrzymaną dzisiaj notę biograficzną:

Rutowicz Feliks, ur. 13 X 1896 roku w Stabieńszczyźnie w gminie Krasnopol, syn Antoniego i Józefy z Łabanowskich. Ukończył dwa oddziały szkoły początkowej, a następnie pracował „na roli przy rodzicach”. Jak podał we wniosku do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości „W czasie okupacji niemieckiej […], z własną bronią w ręku wraz z kilkoma innymi kolegami” ćwiczył się „w duchu wojskowym we wsi Sumowo w lasku Sidorowicza przez kilka tygodni. Dnia 14 I 1919 r. z własną bronią w ręku przystąpiłem do Polskiej Organizacji Wojskowej Okręgu Olickiego, która wówczas maszerując z bronią w ręku w kierunku Polski miała swój postój we wsi Giby. Z tą Organizacją P.O.W. pomaszerowałem wraz z innymi kolegami do Zambrowa i ochotniczo, z własnym karabinem i amunicją, wstąpiłem do 1 pułku Strzelców Suwalskich [później 41 Suwalski Pułk Piechoty]”. Został wcielony do kompanii ckm, wraz z którą wziął udział w walkach na froncie polsko-bolszewickim pod Lidą, Wilnem, Mińskiem, Kijowem, Grodnem, Warszawą oraz walkach polsko-litewskich na Suwalszczyźnie we wrześniu 1920 roku. W czasie walk pod Wyszkowem 1 VIII 1920 roku został ranny w nogę. Awansował do stopnia kaprala. 10 V 1921 roku został zdemobilizowany. W okresie międzywojennym rolnik i kowal w Stabieńszczyźnie. 20 VII 1927 roku ożenił się w Sejnach z Heleną z Bykowskich (ur. ok. 1906 roku w Łumbiach), córką Jerzego i Józefy ze Sławińskich. Miał czworo dzieci. Zmarł 22 X 1950 roku. Został pochowany na „nowym” cmentarzu w Sejnach. Został wyróżniony odznaką pamiątkową Dywizji Litewsko-Białoruskiej i odznaką Wilno – Wielkanoc 1919.

APS, Akta stanu cywilnego parafii w Sejnach, Księga ochrzczonych 1896 nr 230; Wyszukiwarka JZI, Akta Stanu Cywilnego Parafii Suwałki, Księga ślubów 1927 nr 47; CAW, KKiMN 106-31346 Rutowicz Feliks; CAW. I.341.1.918, Komisja Weryfikacyjna POW, Rutowicz Feliks; https://powstancy-sejnenscy.pl/rutowicz-feliks-1896-1950/ [dostęp: 5.10.2023]

Dodaj do zakładek Link.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *