(Por. Powstańcy Sejneńscy. Część I – Wspomnienia i relacje. Część II – Notki biograficzne. Praca zbiorowa pod red. Sławomira Rutkowskiego. Sejneńskie Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, Sejny 2020, wydanie II, s. 35–36.)
Stanisław Malinowski „ żołnierz POW i Powstaniec Sejneński. Podoficer 41.Suwalskiego Pułku Piechoty, z którym przeszedł szlak bojowy w wojnie 1920 r. Kawaler Orderu Virtuti Militari kl. 5” – tak pisze Profesor Wiesław Jan Wysocki o Stanisławie Malinowskim 1.
Na podstawie relacji syna Stefana i Przyjaciela syna, Ryszarda Łabanowskiego dowiadujemy się, że w Powstaniu Sejneńskich brało udział trzech braci Malinowskich: Czesław, Stanisław i Stefan. Pochodzili z Sejn i tu przeszli szkolenie wojskowe, organizowane w ramach działań POW. Duch służby wojskowej był żywy w tej rodzinie i wywodził się od Ojca, który, wcielony przymusem do carskiej armii, walczył w wojnie rosyjsko-japońskiej (lata 1904-1905) i wrócił szczęśliwie do domu. Po Powstaniu Sejneńskim z trzech braci właśnie Stanisław zgłosił się jako ochotnik do 41. Pułku Piechoty w Suwałkach. Po krótkim przeszkoleniu przeszedł cały szlak bojowy Pułku. W wojnie polsko-bolszewickiej był dwukrotnie ranny, kilkakrotnie dostał się do niewoli i z niej zbiegł. Za męstwo i odwagę otrzymał nie tylko Order Virtuti Militari, ale także Krzyż Walecznych, Medal za Odwagę oraz Medal Niepodległości. Syn Stefan pamięta, że Medal za Odwagę Ojciec otrzymał za wzięcie do niewoli 22 Rosjan. Sam, z kilkoma granatami, zmusił ich do poddania się. Syn pamięta także odwiedziny żołnierza z wojny 1920 r., mieszkańca okolic Sejn, który przyszedł podziękować Ojcu za uratowane życie. Wyniósł go rannego z pola bitwy. Syn pamięta także, że Ojciec nie jadł w domu fasoli, gdyż przypominała mu wojenne trudy. Żołnierze bardzo często tylko nią się żywili, a bywała także i z robakami. Po wyjściu z wojska Stanisław Malinowski ożenił się z mieszkanką Berżnik, Jadwigą Jungiewicz i tu zamieszkał. Z zawodu był szewcem. W czasie II wojny światowej działał w AK. W lipcu 1944 r., gdy zbliżał się front, ukrył w zabudowaniach gospodarczych wszystkie posiadane odznaczenia. Zabudowania uległy zniszczeniu i odznaczeń nigdy nie odnalazł. W czasie Obławy Augustowskiej był poszukiwany, ale się ukrywał i uniknął śmierci. Rodzina z Berżnik posiada wiele dokumentów potwierdzających prawdziwość wszystkich relacji. Syn Stefan mówi o swoim Ojcu: był bohaterem. Został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Berżnikach.
Opracowała Irena Kasperowicz-Ruka na podstawie ustnej relacji Syna Stefana Malinowskiego i Jego Przyjaciela Ryszarda Łabanowskiego.
1 Wiesław Jan Wysocki, Powstanie Sejneńskie 1919, wydawcy: Fundacja Historia i Kultura, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2019, s.77.