Antoni Marcinkiewicz urodził się 9 czerwca 1901 r. w Gibach. Był rolnikiem. W 1938 r. jego wniosek o odznaczenie Medalem Niepodległości został odrzucony. Był nominowany do odznaczenia tym Medalem co traktujemy jako potwierdzenie faktu, iż musiał być Powstańcem Sejneńskim i/lub uczestnikiem wojny 1920 r. Zmarł w 1992 r. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Sejnach.
Opracowała Irena Kasperowicz-Ruka na podstawie podanych źródeł1 oraz napisów na cmentarnym nagrobku.
1 Centralne Archiwum Wojskowe: https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/?strona=3&szufladka=KARA-KARN oraz LISTA ODZNACZONYCH KRZYŻEM I MEDALEM NIEPODLEGŁOŚCI https://niezwyciezeni1918-2018.pl/nie/form/74,Lista-odznaczonych-Krzyzem-Niepodleglosci.html
Marcinkiewicz Antoni, ur. 9 VI 1901 roku w Gibach. Uczęszczał do szkoły elementarnej, następnie do 1919 roku pomagał w prowadzeniu gospodarstwa rodziców. 14 I 1919 roku wraz z grupą peowiaków z Gib dołączył „z bronią w ręku” do oddziału POW pod dowództwem Narcyza Misiewicza i Antoniego Józefa Wołągiewicza, który maszerując z „Okręgu Olickiego”, zatrzymał się na postój w Gibach. Następnie wraz z nim przekradł się lasami przez placówki niemieckie, dotarł do Zambrowa i wstąpił jako ochotnik do 1 Suwalskiego Pułku Strzelców (później 41 Suwalski Pułk Piechoty). Brał m.in. udział w walkach pod Lidą, Wilnem, Mińskiem, Kijowem, Grodnem, Warszawą oraz polsko-litewskich walkach o Suwalszczyznę w sierpniu i wrześniu 1920 roku. W czasie walk o Lidę 28 września 1920 roku został lekko ranny. Awansował do stopnia starszego szeregowego. W 1921 roku został zdemobilizowany i powrócił do Gib, gdzie pracował w gospodarstwie rodziców. Był żonaty. Był wyróżniony odznaką Dywizji Litewsko-Białoruskiej i odznaką Wilno – Wielkanoc 1919. W 1938 roku jego wniosek o odznaczenie Medalem Niepodległości został odrzucony.
Opracował Krzysztof Skłodowski.
28.08.2023 r.
W dniu dzisiejszym Pan Bogdan Marcinkiewicz z Gib był uprzejmy przesłać do nas kopię zapisu wywiadu, przeprowadzonego z Panem Antonim Marcinkiewiczem. Bardzo dziękujemy Panu Bogdanowi Marcinkiewiczowi za udostępnienie nam tego tak ciekawego źródła wiedzy o zasłużonych weteranach wojny polsko-bolszewickiej z lat 1919-1920. Wywiad został opublikowanym w 1993 r. w Wieściach Sejneńskich Nr 11/93, już po śmierci Antoniego Marcinkiewicza. Pan Bogdan Marcinkiewicz przekazał nam także ciekawą informację: w sąsiadujących ze sobą gospodarstwach mieszkali w Gibach, wraz ze swoimi rodzinami, Antoni Marcinkiewicz (1901-1992) oraz Józef Marcinkiewicz (1898 – 1964). Nie byli jednak ze sobą spokrewnieni.
Za zgodą Pana Bogdana Marcinkiewicza przedstawiamy niżej przesłaną nam kopię wywiadu.
23.10.2023 r.
Dzięki uprzejmości i za zgodą Pani Bogumiły Citko, wnuczki Antoniego Marcinkiewicza, zamieszczamy niżej zdjęcie Dziadka, wykonane w czasie jego uroczystości ślubnych:
3.02.2024 r.
Zarejestrowany GRÓB WETERANA
Na podstawie art.3 ust. 11 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski (Dz. U. z 2018 r., poz. 2529) Prezes Instytutu Pamięci Narodowej poinformował, że mogiła Antoniego Marcinkiewicza, pochowanego na Starym Cmentarzu Parafialnym w Sejnach, została wpisana do centralnej ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski. Tabliczki z napisem GRÓB WETERANA WALK O WOLNOŚC I NIEPODLEGŁOŚĆ POLSKI oraz zaświadczenia z numerem ewidencyjnym mogiły zostały wręczone rodzinom przez Pana dr Marka Jedynaka, Dyrektora Oddziału IPN w Białymstoku dnia 24 sierpnia 2024 r. w Muzeum Kresów w Sejnach, w czasie uroczystości poświęconej 105. rocznicy wybuchu Powstania Sejneńskiego.