Julian Szyłejko urodził się w 1896 r. Pochodził z okolic Kowna. Był uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej w 1920 r., osadnikiem wojskowym. Otrzymał z nadania ziemię rolną w Łumbiach. W IPN w Białymstoku są zgromadzone akta spraw rodziny (Juliana i córki Marii) z lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Rozprawy sądowe Juliana Szyłejko, Jana Kruszyłowicza i Stanisława Nazarka dotyczyły tego samego zdarzenia, które miało miejsce w Łumbiach 9 kwietnia 1952 r. Był to nocny napad milicji i wojska na grupę ukrywających się partyzantów, dowodzonych przez Piotra Burdyna. Julian Szyłejko zmarł w 1974 r. i został pochowany na Starym Cmentarzu w Sejnach.
Opracowała Irena Kasperowicz-Ruka na podstawie relacji Haliny i Jana Dzienisiewiczów oraz na podstawie napisów na cmentarnym nagrobku.
Na podstawie dodatkowych materiałów1 dowiadujemy się, że Julian Szyłejko urodził się w miejscowości Kilowicza, w gminie Bobty, w powiecie Kowieńskim. Jego wniosek o odznaczenie Medalem Niepodległości został odrzucony przez Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości dnia 14 grudnia 1936 r.
1 Centralne Archiwum Wojskowe: https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/?strona=3&szufladka=KARA-KARN .
Zarejestrowany GRÓB WETERANA
Na podstawie art.3 ust. 11 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski (Dz. U. z 2018 r., poz. 2529) Prezes Instytutu Pamięci Narodowej poinformował, że mogiła Juliana Szyłejko, pochowanego na Starym Cmentarzu Parafialnym w Sejnach, została wpisana do centralnej ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski. Tabliczki z napisem GRÓB WETERANA WALK O WOLNOŚC I NIEPODLEGŁOŚĆ POLSKI oraz zaświadczenia z numerem ewidencyjnym mogiły zostały wręczone rodzinom przez Pana dr Marka Jedynaka, Dyrektora Oddziału IPN w Białymstoku dnia 24 sierpnia 2024 r. w Muzeum Kresów Rzeczypospolitej Obojga Narodów w Sejnach, w czasie uroczystości poświęconej 105. rocznicy wybuchu Powstania Sejneńskiego.
Julian Szyłejko był mężem Gabryeli, ojcem 7 dzieci: Maria, Janina, Stanisława, Weronika, Stanisław , Helena, Józefa. Obecnie z dzieci żyje córka Helena. Z relacji mojej mamy Stanisławy pamiętam, że dziadek Julian za udział w wojnie w 1920 roku otrzymał ziemię i Odznaczenie Virtuti Militari, była też książeczka, w której było odznaczenie (to był chyba krzyż). Z decyzji syna Stanisława dziadek został pochowany z tym odznaczeniem. Taką wersję potwierdza też córka Helena.