Ziniewicz, Józef (1895 – 1985), zarejestrowany GRÓB WETERANA

(Por. Powstańcy Sejneńscy. Część I –  Wspomnienia i relacje. Część II –  Notki biograficzne. Praca zbiorowa pod red. Sławomira Rutkowskiego. Sejneńskie Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, Sejny 2020, wydanie II, s. 57.)

Syn Józefa Ziniewicza, wójta gm. Giby i delegata na konferencję pokojową w Paryżu w 1919 r. Urodził się 5 sierpnia 1895 r. w Pomorzance (gmina Giby, powiat suwalski). Trzeciego stycznia 1919 r. wstąpił jako ochotnik do 1. kompanii ckm 41 Pułku Piechoty. Dwudziestego ósmego marca 1920 r. został mianowany kapralem, a z kolei 12 listopada 1920 – plutonowym. Czternastego listopada 1920 dostał bezterminowy urlop. W ramach szkolenia Józef Ziniewicz […] ukończył 12-to tygodniowy kurs podoficerski w szkole podoficerskiej Karabinów Maszynowych 2 Lit. Biał. dyw. przy 41 Suwalskim p.p. z postępem dobrze[1]. W dokumentach nie mamy potwierdzenia, że brał udział w Powstaniu Sejneńskim. Wiemy jednak, że 28 sierpnia 1919 r. w walkach o Sejny wzięli udział żołnierze z II batalionu 41 Suwalskiego Pułku Piechoty. Pozostaje zagadką, którą w przyszłości rozwiążą zawodowi historycy, czy wśród nich był syn wójta gm. Gib. W wojnie polsko-bolszewickiej Józef Ziniewicz walczył pod Lidą, Wilnem, Mińskiem, Kijowem i w okolicach Warszawy, gdzie 14 sierpnia 1920 r. został ranny w bitwie pod Modlinem. Otrzymał w tym dniu dwie rany postrzałowe w lewe ramię i od 14 sierpnia do 29 września 1920 r. przebywał w szpitalu Amerykańskiego Czerwonego Krzyża w Grudziądzu. Córka przytacza opowieść ojca o tym, w jaki sposób oczyszczono jego rany. Wkładane były do nich sączki, które po pewnym czasie, zaropiałe, wyjmowano bez znieczulenia, co powodowało okropny ból. W późniejszym okresie Józef Ziniewicz posiadał legitymację członkowską Zarządu Głównego Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie, w której ostatnia pieczątka widnieje na dacie, czerwiec 1926. Za wojskową służbę Polsce otrzymał następujące odznaczenia: Krzyż Walecznych (nr 27244), krzyż pamiątkowy za Wilno (nr 900); legitymacja upoważniająca do jego noszenia została wystawiona 19 marca 1920 r., Odznakę Dywizji Litewsko-Białoruskiej (nr 11670), Odznakę Przyczółek Kijów (nr 952) oraz medal pamiątkowy za wojnę w 1918 – 1921 r[2]. Wszystkie odznaczenia przekazał jako dary wotywne do Bazyliki Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Sejnach. Córka przypomina opowieści ojca o trudach służby w Wojsku Polskim w tamtym przełomowym okresie, które da się podsumować słowami: głód, chłód, bieda, patriotyzm i walka. Dla Ojczyzny on oraz jego towarzysze broni potrafili wiele wycierpieć. Służba Polsce w czasie wojny polsko-bolszewickiej wymagała wielkiego poświęcenia. Po II wojnie światowej Józef Ziniewicz mieszkał w Sejnach przy ul. Marii Konopnickiej (Koziarka), gdzie posiadał sad (przede wszystkim jabłoniowy, ale były też inne drzewa i krzewy owocowe), stanowiący jego główne źródło utrzymania (gospodarstwo w Pomorzance, dziś Posejanka, oddał synowi). Sejnianie mile wspominają Józefa Ziniewicza. Pamiętają przyjemny zapach jabłek, szczególnie zimową porą, ilekroć przychodzili na Koziarkę je kupować. Miejsce wiecznego spoczynku znalazł na Nowym Cmentarzu w Sejnach.

Opracował Sławomir Rutkowski na podstawie wspomnień i dokumentów udostępnionych przez Bożenę Benczyk (wnuczkę) oraz w oparciu o wspomnienia: Jadwigi Sobolewskiej (córka), Stefanii Fiedorowicz (Józef Ziniewicz był jej stryjem) i jej męża Ryszarda Fiedorwicza.

---

[1]Cytat z „Zaświadczenia” wystawionego na nazwisko Ziniewicz Józef. W prawym górnym rogu widnieje napis Suwałki, dnia 29. 3. 2020 r.

[2]Szczegóły służby Józefa Ziniewicza w Wojsku Polskim zostały podane w oparciu o dokumenty archiwalne, będące w posiadaniu Bożeny Beńczyk.

3.09.2024 r.

Pod adresem https://jzi.org.pl/geneo/ znajdujemy kopię aktu ślubu Józefa Ziniewicza i Marianny Staśkiel:

Parafia	Sejny
Rok	1925
Akt	17
Data ślubu	1925-02-18
Imiona młodego	Józef
Nazwisko młodego	Ziniewicz
Miejscowość młodego (parafia)	Pomorzanka
Miejsce urodzenia młodego	Pomorzanka
Stan cywilny młodego	kawaler
Wiek młodego	30
Imiona młodej	Marianna
Nazwisko panieńskie młodej	Staśkiel
Miejscowość młodej (parafia)	Grudziewszczyzna
Miejsce urodzenia młodej	Bosse (Berżniki)
Stan cywilny młodej	panna
Wiek młodej	18
Imię ojca młodego	Józef
Imię matki młodego	Aleksandra
Nazwisko panieńskie matki młodego	Tomkiewicz
Imię ojca młodej	Józef
Imię matki młodej	Aleksandra
Nazwisko panieńskie matki młodej	Olszewska
Świadkowie	Stanisław Malinowski (45) gospodarz z Posejn Bronisław Dobuszyński (35) gospodarz z Michnowiec
Młody uwagi	gospodarz
Inne uwagi	3 zapowiedzi w kościele sejneńskim
Ślubu udzielał	ks. Julian Wierzbowski Wikariusz sejneński
Akt podpisał	Ks. Stanisław Pardo proboszcz sejneński
Księga	Śluby 1923-1927
Osoba indeksująca	Urszula Orzechowska

Na podstawie aktu ślubu możemy stwierdzić, że na Nowym Cmentarzu w Sejnach w jednej mogile spoczywa Józef Ziniewicz i jego 21 lat przed nim zmarła żona Marianna. Spoczywająca w tej samej mogile Józefa Ziniewicz była młodszą siostrą Józefa:

Parafia	Sejny
Rok	1927
Data wpisu	1927-09-01
Miejscowość (parafia)	Pomorzanka
Imiona	Józefa
Nazwisko	Ziniewicz
Płeć	Kobieta
Data zgonu	1927-08-31
Wiek	21
Imię ojca	Józef
Nazwisko ojca	Ziniewicz
Imię matki	Aleksandra
Nazwisko matki	Ziniewicz
Nazwisko rodowe matki	Tomkiewicz
Stan cywilny	panna
Osoby zgłaszające/świadkowie	Józef Ziniewicz (32) gospodarz z Pomorzanki Bronisław Jasionowski (55) organista z Sejn
Miejsce urodzenia	Pomorzanka
Uwagi	gospodyni
Akt podpisał	ks. Wincenty Astasiewicz
Księga	Zgony 1926-1929
Osoba indeksująca	Wioleta Ostrowska